حضرت امام رضا(ع) در تبیین و توصیف حالات بهترین بندگان خدا، میفرماید:
«الّذین اذا احسنوا استبشروا و اذا اساووا استغفروا و اذا اعطوا شکروا و اذا ابتلوا صبروا و اذا غضبوا عفوا؛
بهترین
بندگان خدا کسانی هستند که هنگام انجام کار نیک خرسند و هنگام ارتکاب عمل
زشت از خداوند طلب بخشش کنند و آن گاه که چیزی به آنان داده شود سپاسگزار
بوده و زمانی که به مصیبتی دچار شوند صبر کنند و در هنگام خشم عفو نمایند».
اولین ویژگی بندگان صالح خدا در بیان نورانی امام رضا (ع) آن است که اگر
کار نیکی انجام میدهند، از انجام دادن آن کار خرسند و شاد میشوند.